föstudagur, janúar 02, 2009

Ég velti mikið fyrir mér hvort betra sé fyrir Íslendinga að vera innan eða utan ESB. Við Halli ræðum þetta fram og til baka. Mér finnst ótækt að gefa frá sér sjálfstæði Íslands, fyrir því var barist of lengi, en ég viðurkenni að alþjóðavæðing hefur mikil áhrif á litlar þjóðir og stundum held ég að "you are dammned if you do, you are damned if you don´t" eigi allt of vel við í þessu samhengi. Það þarf að fara fram ótrúlega öflug umræða um kosti og galla áður en að þjóðaratkvæðagreiðslu kemur og ég er því miður ekki viss um að þjóðin sé í jafnvægi til að taka þátt í þeirri umræðu. Mér hefur fundist að allt of mikið sé skrifað með persónulegt skítkast sem upphafspunkt. Í umræðuþáttum, umfjöllun og fréttaskýringum hafa fréttamenn verið þungamiðjan og mér finnst þaða bara rangt. Fréttamenn eiga að spyrja kurteislega og hnitmiðað en láta stjórnmálamenn ekki komast upp með að leiða hjá sér mikilvægar spurningar en ekki að vera með skítkast og leiðindi. Þeir geta lært mikið af kollegum hérna vestanhafs, sérstaklega Katie Couric og Wolf Blitz.

Við erum enn með kosningarétt á Íslandi en það er á mörkum þess siðferðilega að nýta kosningaréttinn þegar við þurfum ekki að lifa með afleiðingunum nema að litlu leiti sem eigendur fasteigna á landinu.

Engin ummæli: